The Lion and The Oxen

( 20 ) The Lion and The Oxen

There were three oxen who have good relations in

the prairie of Africa. They were always together

with playing, eating grass, and sleeping. One day,

when the oxen were eating grass, a lion attacked to

them. Wow! They look so delicious. Three oxen

were adhering each other. Moow, Turn the horns

to the lion, without separating each other.

A lion could not approach even a step. Therefore,

walking around the oxen, he was waiting for the

chance to attack, but gave up and go away at last.

If we cooperate each other, we don’t need fear to

even a lion. The lion was very mortifying because

he could not eat an ox.

What is the good way for it? The lion thought

hard. Now I know! I cannot attack oxen because

they cooperate together. I will separate them and

eat them one by one. Lion came to the prairie in

which oxen are present. Good. Look! All of them

are eating grass, parted

The lion approached the red ox and said with the

easy voice. Mr. red, I was defeated by the power

of you all. I never attack any longer. By the way,

who is the strongest ox in you all? All three of us

are as strong. The red ox answered. Really? The

others had not said such a thing.

The red ox being surprised, the red ox asked.

What did they say? The lion said. The black ox

there said that he is the strongest one, and if he

was not here, the red and the brown had been

eaten by a lion already. What? Did he say such a

awful thing? The red ox had got angry very much.

Finally, the lion went to this place, after the black

bull was deceived, Did you hear it? The black ox

said that he have protected you two by only

himself, and you are weakling and not useful.

Moow! Ive got angry! The lion was pleased to

deceive the oxen well.

Now in the prairie, oxen started fighting. In the

beginning, the black ox shouted. We will decide

by duel, about the strongest ox in us. Red ox said,

too. I wont be defeated by you. Come on! is also

angry furiously. The strongest is me. Three oxen

began to fight, jabbing their horn.

Moow !Moow! Three animals have been bloody,

pierced by horns of each other. They are already

wholly unconscious. Moow. I cant be with you

any longer. The oxen which had good relations got

separate. The lion was pleased!, and he attacked

one by one, and ate steaks of them in three days.

'Rupture can make lost.'

 

สิงโตกับวัว

 

กาลครั้งหนึ่งยังมีวัวอยู่สามตัว เป็นเพื่อนที่ดีมีความ

เกี่ยวข้องที่สามัคคีต่อ กัน มันทั้งสามอาศัยอยู่ในทุ่ง

กว้างที่ป่าใหญ่อัฟริกา มันทั้งสามตัว จะไปไหนมา

ไหนด้วยกันไม่ว่าจะเป็นเวลากินหญ้าหรือแม้แต่ใน

เวลานอน ก็จะอยู่ในที่ที่ใกล้ ๆ กันอยู่ตลอดเวลา ใน

วันหนึ่ง ขณะที่วัวทั้งสามตัวกำลังรวมกลุ่มกันยืนกิน

หญ้าอยู่นั้น ก็เกิดได้มีสิงโตหิวโซตัวหนึ่งเดินผ่านมา

และได้เห็น มันหมายที่จะบุกเข้าจับกินเป็น เหยื่อ ว้า

ว! พวกมันดูน่าอร่อยมากเลยทีเดียว แต่วัวทั้งสามตัว

ได้ร่วมพลัง กันกางเขายืนจังกล้าหันหน้าเข้าปะทะ

กับสิงโตอย่างไม่มีทีท่าว่าจะกลัวเกรงแต่ อย่างใด

ม่อๆๆ กางเขาหันหน้าสู้กับสิงโต ห้ามแยกจากกัน

เป็นอันขาด

สิงโตจึงไม่สามารถที่จะเข้าไปในที่ใกล้ ๆ และทำ

อะไรพวกมันได้เลยสักนิด เพราะฉะนั้นสิงโตจึงทำ

ได้ก็เพียงแค่เดินเมียงมองอยู่ในที่ห่าง ๆ และรอบ ๆ

แต่เพียงอย่างเดียว มันเฝ้ารอคอยเพื่อหาโอกาสที่

จะบุกเข้าโจมตี แต่แล้วก็ต้อง เลิกลาและถอย

ห่างออกไปในที่สุด ถ้าพวกเราร่วมมือสามัคคีกัน

แล้ว ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องกลัวเจ้าสิงโตตัวนั้นเลยสัก

นิด สิงโตรู้สึกอับอาย เป็นอย่างมาก ที่ไม่สามารถที่

จะกินวัวทั้งสามตัวนั้นได้

มันน่าที่จะมีหนทางอะไรที่ดี ๆอยู่บ้างนะ สิงโต

พยายามใช้ความคิด อ้อ ข้ารู้แล้ว.. ! ว่าด้วยเหตุใด

ข้าถึงได้บุกเข้าไปจับกินพวกมันไม่ได้ ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็

เป็นเพราะว่าพวกมันมีความสามัคคีกันนั่นเอง,,, ดัง

นั้นก่อนอื่นใด ข้าก็จำเป็นที่จะต้องจัดการทำให้พวก

มันแตกแยก ขาดความสามัคคีต่อกันแล้วตอนนั้น

แหละ ข้าก็จะกินพวกมันได้ทีละตัว ๆ อย่างง่าย ๆ

นั่นไง ใช่แล้ว ! และเมื่อมันคิดได้ดังนั้นแล้ว สิงโตก็

ได้ย้อนกลับมาปรากฏตัวในที่ ทุ่งกว้างที่พวกวัวทั้ง

สามอยู่อีกครั้งหนึ่ง ดีมากดูสิ..นั่นพวกมันกำลังแยก

กันออกไปยืนกินหญ้าอยู่ในที่ที่ห่าง ๆ กันอยู่พอดี

เลยทีเดียวเชียว
 

สิงโตรีบเดินไปในที่ที่ใกล้ ๆ กับวัวตัวสีแดงก่อนอื่น

ใด แล้วกระซิบด้วย เสียงที่อ่อนหวานที่สุดว่า นี่นี่..

นายสีแดง เราต้องขอยอมแพ้ในความเก่งกาจของ

พวกท่านแล้วหละ เพราะพวกท่านนั้นทั้งเก่งทั้งแข็ง

แรง..เราขอนับถือ..แต่ว่านะ..เราอยาก รู้จังเลยว่า

ท่านทั้งสามนั้นใครคือผู้ที่เก่งและแข็งแรงที่สุดในฝูง

ล่ะ วัวตัวสีแดงจึงพูดว่า พวกเรานั้นทั้งเก่งและแข็ง

แรงด้วยกันทั้งสามนั่นแหละ สิงโตทำท่าทีเป็นตกใจ

จริงน่ะ???แต่ที่ข้าได้ยินมาจากวัวตัวอื่นนั้น..มันไม่ใช่

อย่างเช่นที่ท่านพูดนี่ !

วัวตัวสีแดงรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก จึงได้ถามไป

ว่า แล้วพวกนั้นพูดว่าอย่างไร?? สิงโตจึงได้ทีพูดว่า

วัวตัวสีดำนั้นบอกว่ามันนั้นทั้งเก่งและแข็งแรงที่สุด

ในฝูง แล้วยังได้บอกอีกด้วยว่าถ้าไม่มีมันแล้ว

รับรองว่า วัวตัวสีแดงกับวัวตัวสีน้ำตาลจะต้องโดน

สิงโตกินไปนานนมแล้วเสียด้วยนะ.. อะไรนะ? ทำไม

มันถึงได้พูดในสิ่งที่ห่วยและแย่มาก ๆ อย่างเช่นนี้ได้

ยังไง! วัวตัวสีแดงเมื่อได้ฟังดังนั้นก็ให้เป็นโกรธเป็น

อย่างมาก

แล้วในที่สุด,สิงโตก็ได้ไปพูดบอกหลอกลวงแบบ

เช่นนี้กับวัวตัวสีน้ำตาล แล้วก็แน่นอนเหมือนกันกับ

วัวตัวสีดำอีกด้วย นี่.. นี่.. วัวตัวสีน้ำตาลท่านได้ ฟัง

แล้วหรือยัง? ว่าวัวตัวสีดำพูดว่า มันนั้นต้องมีหน้าที่

ดูแลป้องกันภัย ให้กับวัวทั้งสอง เพราะว่าวัวทั้งสอง

ตัวนั้นทั้งอ่อนแอและทำอะไรที่เป็น ประโยชน์ไม่ได้

เสียเลย..ม่อๆๆๆโอ้ยนี่ข้าโกรธแล้วนะ! สิงโต พูด

หลอกลวงแบบนี้กับวัวทั้งสามตัวตามแผนการได้

อย่างแนบเนียนมากเสียด้วยสิ

 

 

 

 

 

 

แล้วหลังจากนั้นในที่สุด..ที่ทุ่งกว้างของป่าใหญ่ก็

เป็นอันได้เกิดการต่อสู้กันขึ้นมา เสียแล้วเริ่มต้นจาก

วัวตัวสีดำก่อนเลย มันตะโกนขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า

มาเลย เราจะต้องมาสู้แข่งขันกัน เพื่อให้รู้ให้แน่ชัด

เสียเดี๋ยวนี้ ว่าใครคือผู้ที่เก่งและแข็งแรงที่สุดในฝูง

วัวตัวสีแดงก็เหมือนกันก็พูดขึ้นด้วยความโมโหว่า

ตัวที่เก่งและแข็งแรงที่สุดก็คือข้า! มันทั้งสามตัวจึง

เริ่มต่อสู้กัน..โดยใช้เขาอันแหลมคมของพวกมันนั้น

เอง..เสียบแทง ซึ่งกันและกันอย่างไม่ยอมลดละให้

กันและกันเลยสักน้อยนิดเสียด้วย

ม่อๆๆม่อๆๆ.. สัตว์ทั้งสามตัวจึงมีอันต้องนองเลือด

มันทั้งสามตัวได้รับบาดเจ็บเป็นอย่างมากและอ่อน

แรงลงอย่างไม่ได้สติ จากการต่อสู้ ม่อๆๆ..ข้าไม่

ปรารถนาที่จะอยู่กับพวกเจ้าอีกต่อไป ทั้ง ๆ ที่เคยมี

ความสามัคคีและเป็นมิตรที่ดีต่อกัน แต่แล้ววัวทั้ง

สามตัวก็จำต้องมาแตกแยกขาดความสามัคคีเป็น

มิตรที่ดีต่อกันและกันไปในที่สุด และในตอนนั้น

สิงโตก็ยิ้มด้วยความพอใจ เพราะได้โอกาสเข้าไป

จับกิน พวกวัวที่อ่อนแรงใกล้ตายได้ทีละตัว ทีละตัว

สมใจสบายโก๋ไป ตั้งสามวันเต็ม ๆเลยทีเดียว

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.

'การแตกความสามัคคีนำมาซึ่งความสูญเสีย'