The Birds and The Rhinoceros

( 12 ) The Birds and The Rhinoceros

 

Once upon a time, there was a forest where plenty

of birds lived and built their nests on the trees.

There lived many kinds of birds who always

quarrelled with one another.

One day there was a rhinoceros walking into this

forest and saw that there were a lot of birds on the

trees.

The rhinoceros which was hungry, banged a tree

with his horn until a nest of the green bird fell

down.

Then the rhinoceros ate the nestlings in that nest.

The mother bird was very angry but she could do

nothing.

After the rhinoceros had ate all the nestlings, he

walked away.

All the birds gathered and discussed their

opinions.

' The rhinoceros will surely come back again,' said

the red bird.

 'We must get together to drive him away.'

'No, that rhinoceros is very big and strong,' said

the green bird.

'I agree with you, we cannot drive him away,' said

a yellow bird.

Because these birds were used to quarrel among

themselves, they did not agree to the red bird's

idea.

So no one prepared to fight against the rhinoceros.

With nobody agreed to the plan, the red bird and

his mate discussed between them, 'there is no

other way but to help ourselves.'

So, they moved their nest to a tree which was on a

cliff where the rhinoceros would never reach.

The next day, the rhinoceros came to the forest

and again used it's horn to bang a tree where the

yellow bird lived.

As a result, the yellow bird's nest fell down. After

that, the rhinoceros banged many other trees.

Thus, a lot of nestlings and eggs became his food.

All the bird regrets that they did not prepare to

cope with the rhinoceros. On the other hand, the

red bird's family remained safe as they were

prepared for the expected danger.

 

 

“A careful person will be safe from any danger.”

 ฝูงนกกับแรดใจร้าย

 

นานมาแล้วในป่าแห่งหนึ่งซึ่งมีนกจำนวนมากมา

อาศัยสร้างรังกันอยู่

บนต้นไม้ นกหลายชนิดที่อาศัย ณ ที่นี้มักจะทะเลาะ

เบาะแว้งกันเป็น

ประจำ

ในวันหนึ่งมีแรดตัวหนึ่งเดินเข้ามาในป่าแถบนั้นมัน

เห็นว่ามีนกมาก

มายอาศัยอยู่บนต้นไม้

แรดผู้กำลังหิวจึงเอานอของมันกระแทกไปยังต้นไม้

ต้นหนึ่งจนรังของ

นกสีเขียวที่อยู่บนต้นไม้นั้นตกลงมา จากนั้นมันจึง

กินลูกนกตัวเล็กๆ ที่

อยู่ในรังนั้น 

แม่นกสีเขียวโกรธมาก แต่มันไม่สามารถทำอะไร

แรดตัวนั้นได้ เมื่ออิ่ม

จากการกินลูกนกแล้ว แรดก็เดินจากไป

บรรดานกทั้งหมดจึงพร้อมใจกันมาประชุมหารือกัน

นกสีแดงออก

ความเห็นว่า 'แรดตัวนี้จะต้องหวนกลับมาอีกแน่นอน

พวกเราต้องร่วม

มือกันขับไล่มันไป' แต่นกสีเขียวแย้งว่า 'ไม่เอา

หรอก แรดตัวนั้นใหญ่

โตและแข็งแรงนัก' 'ใช่ๆ พวกเราคงทำอะไรมันไม่ได้

หรอก' นกสี

เหลืองเห็นด้วย

ด้วยเหตุที่นกเหล่านี้ชอบขัดแย้งกันอยู่เป็นประจำ

พวกมันจึงไม่เห็น

ด้วยกับข้อเสนอของนกสีแดง ทำให้ไม่มีใครเตรียม

รับมือกับแรดตัว

นั้นเลย

เมื่อไม่มีใครเห็นด้วย นกสีแดงสามีภรรยาจึงปรึกษา

กันว่า 'เราคงต้อง

ช่วยตัวเองแล้วล่ะทีนี้' ว่าแล้วทั้งสองก็ช่วยกันย้ายรัง

ของมันไปอยู่บน

ต้นไม้ที่สูงขึ้นไปบนหน้าผาซึ่งแรดไม่มีทางไปถึงได้

เลย

วันรุ่งขึ้น แรดตัวเดิมก็กลับมาอีก คราวนี้มันเอานอ

ของมันชนกระแทก

ไปยังต้นไม้ที่นกสีเหลืองอาศัยอยู่ ทำให้รังของนกสี

เหลืองตกลงมา

จากนั้นมันจึงวิ่งชนต้นไม้อื่นๆ อีกหลายต้น ลูกนก

และไข่ในรังที่ร่วง

หล่นลงมาล้วนตกเป็นอาหารของแรดจนหมดสิ้น

บรรดาพ่อแม่นกต่างพากันเสียใจที่ไม่คิดหาทางรับ

มือกับแรดตัวนี้ไว้

เสียแต่แรก ในขณะเดียวกันครอบครัวของนกสีแดง

ที่เตรียมการ

ป้องกันไว้ล่วงหน้าแล้วกลับมีชีวิตอยู่อย่างปลอดภัย

 

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ผู้ที่ระมัดระวังตัวจะปลอดภัยจากอันตรายต่าง ๆ ”