The Goose and The Stork

( 24 ) The Goose and The Stork

There were a goose and a stork living at a big

pond. They were close friends and always looked

for food together. 

One day while the two birds were walking along

the pond, there was a heron flying passed them.

'Friends, there is another pond over there. It is full

of shrimps, shells, crabs and fish,' said the heron.

So, the goose and the stork flew to the pond which

the heron had told them about. At the pond, there

was really a lot of food.

The goose ate a lot of food while the stork ate just

enough to fill himself. 'We rarely find a place

which is full of food like this. Why do you eat so

little?' the goose asked his friend. Oh, I'm full. If I

eat too much, I'm afraid that I cannot fly back,'

answered the stork.

'But I can eat a lot more,' the goose said and went

on eating. At the moment, there was a hunter who

came by and saw the two birds. The hunter

immediately aimed his arrow at the goose and the

stork. By chance, the stork saw the hunter. It cried

out to warn the goose before it flew away. The

goose who had eaten too much could not fly. It

was finally shot by the hunter.
 

“Greediness may lead to dangers”

 

นกกระสากับห่าน

ที่ริมหนองน้ำใหญ่แห่งหนึ่ง เป็นที่อาศัยของห่าน

และนกกระสาทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกัน และมักออกหา

กินด้วยกันเสมอ

 

 

วันหนึ่งในขณะที่ทั้งสองกำลังเดินเลียบหนองน้ำอยู่

มีนกกระยางตัวหนึ่งบินผ่านมา 'นี่แน่ะเพื่อน ตรงโน้น

มีหนองน้ำอีกแห่งหนึ่งที่นั่นมีกุ้ง หอย ปู ปลา เยอะ

แยะเชียว' นกกระยางบอก

 

 

นกกระสาและห่านจึงพากันบินไปยังหนองน้ำตามคำ

บอกเล่าของนกกระยาง ที่หนองน้ำแห่งนั้นมีอาหาร

อุดมสมบูรณ์จริงตามที่นกกระยางพูด

ห่านนั้นกินอาหารมากจนพุงกางในขณะที่นกกระสา

กินพออิ่ม 'นานๆ ถึงจะพบแหล่งอาหารอุดมสมบูรณ์

อย่างนี้ ทำไมท่านถึงกินเพียงนิดเดียวล่ะ' ห่านถาม

'ข้าอิ่มแล้ว ถ้ากินมากเกินไป ข้ากลัวว่าจะบินกลับไม่

ไหว' นกกระสาตอบ

“แต่ข้ายังกินได้อีกเยอะ” ห่านพูดแล้วก็ก้มหน้าก้ม

ตากินต่อไป ขณะนั้นมีนายพรานคนหนึ่งเดินผ่านมา

เห็นนกทั้งสองเข้า นายพรานจึงยกธนูขึ้นเล็งไปที่

นกสองตัวนั้นทันที

นกกระสาบังเอิญเหลือบมาเห็น

นายพรานเข้าพอดี จึงร้องเตือนห่านก่อนที่ตัวเองจะ

รีบบินหนีไป ห่านซึ่งกินอาหารมากเกินไปจนบินหนี

ไม่ไหวมันจึงถูกนายพรานยิงตายในที่สุด

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ความโลภ ความไม่รู้จักพอ อาจนำภัยมาสู่ตนได้”