The Bee and The Dove

( 39 ) The Bee and The Dove

 

One summer day, a little bee felt thirsty. It flew to

a stream to drink water.

In a hurry, it fell into the stream.

The current in the stream was too strong for the

bee. It tried to hold on something or it will get

drown.

The bee found nothing to hold on and let itself

flow with the current.

At that moment, there was a dove flew to the

stream to drink water. As she came down, the

dove saw the bee wearily struggled in the stream.

The king dove hurriedly flew to pick a leaf and

dropped it into the river. The bee caught the leaf

and climbed on it.

“Thank you very much for saving my life, I will

never forget,” the little bee told the dove.

Some days later, while the little bee was looking

for food, it saw a hunter aiming his arrow at

something.

Then it saw the kind dove sitting on a branch of

tree. The bee immediately stung the hunter’s hand

making the crossbow fall of his hand.

The dove was out of danger because of the bee

whom she had saved his life.

From that day, both became closed friends and

helped each other ever after.

“One who does good will receive good in return.”

 

ผึ้งกับนกเขา
 

วันหนึ่งในฤดูร้อน ผึ้งน้อยตัวหนึ่งรู้สึกกระหายน้ำจึง

บินไปหาน้ำดื่มที่ริมลำธาร

ด้วยความรีบร้อน มันจึงลื่นพลัดตกลงไปในลำธาร

แห่งนั้น

น้ำในลำธารดูเหมือนจะเชี่ยวกราด ในความรู้สึกของ

ผึ้งน้อย มันพยายามตะกายหาที่เกาะยึดเพื่อให้รอด

พ้น จากการจมน้ำตาย

แต่ว่าความพยายามไม่เป็นผล มันจึงปล่อยให้ตัวเอง

ไหลล่องไปตามกระแสน้ำนั้น

 

เวลานั้นมีนกเขาตัวหนึ่งบินมที่ลำธารเพื่อดื่มน้ำ

ขณะจะบินโฉบลงดื่มน้ำ นกเขามองเห็นผึ้งกำลัง

กระเสือกกระสนอย่างใกล้จะหมดแรงลงเต็มที

นกเขาผู้อารีจึงรีบบินไปคาบใบไม้แล้วหย่อนลงไป

ในน้ำเพื่อให้ผึ้งยึดเกาะ ผึ้งเกาะใบไม้ไว้ ก่อนที่จะ

พาตัวขึ้น มาอยู่บนใบไม้นั้น

 

“ขอบคุณท่านมากที่ช่วยชีวิตข้าไว้ ข้าจะไม่ลืมบุญ

คุณของท่านเลย” ผึ้งน้อยบอกนกเขา

หลายวันต่อมา ขณะที่ผึ้งน้อยกำลังออกหาน้ำหวาน

กิน มันเหลือบไปเห็นนายพรานคนหนึ่งกำลังเล็งธนู

ไปที่ ต้นไม้ต้นหนึ่ง

 

เมื่อมองตามไปผึ้งก็เห็นนกเขาผู้มีพระคุณของมัน

เกาะอยู่ที่ต้นไม้นั้น ผึ้งน้อยจึงรีบบินไปต่อยที่มือของ

นายพราน อย่างเต็มแรงจนหน้าไม้หล่นลงพื้นไป

นกเขาตัวนั้นจึงรอดพ้นจากอันตราย ด้วยความช่วย

เหลือของผึ้งผู้ที่มันเคยช่วยชีวิตไว้

นับจากนั้นมาทั้งสองก็คบหาเป็นเพื่อนสนิทคอยช่วย

เหลือกันตลอดมา

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ผู้ที่ทำความดี ย่อมได้รับสิ่งดี ๆ เป็นการตอบแทนเสมอ“