Old donkey lived in a snug, warm barn.
He always had plenty of oats and hay to eat. His
farmer was kind and never worked him too hard.
He always had plenty of oats and hay to eat. His
farmer was kind and never worked him too hard.
Still, Donkey was not content. You see, the
farmer also had a dog, a dainty little ball of fluff.
This dog performed silly tricks and danced around
on two legs. The farmer fed her tidbits and
allowed her to stay in the farmhouse and sleep on
his lap. "It's not fair!" Donkey told himself. "That
dog is the farmer's darling, all because she jumps
about in that ridiculous way. Yet I have to pull a
heavy cart back and forth to the fields all day long.
Well, I can be amusing, too!" Into the farmer's
house clomped the donkey. He began to whirl
about.
farmer also had a dog, a dainty little ball of fluff.
This dog performed silly tricks and danced around
on two legs. The farmer fed her tidbits and
allowed her to stay in the farmhouse and sleep on
his lap. "It's not fair!" Donkey told himself. "That
dog is the farmer's darling, all because she jumps
about in that ridiculous way. Yet I have to pull a
heavy cart back and forth to the fields all day long.
Well, I can be amusing, too!" Into the farmer's
house clomped the donkey. He began to whirl
about.
Have you ever seen a big, awkward donkey trying
to dance around on two hooves? It is not a pretty
sight. Lamps and dishes went flying, chairs and
tables crashed, and pictures flew off the walls.
Then Donkey began to roll over on the carpet and
do other silly tricks, just as he had seen the little
dog do.
The farmer was furious! He grabbed a rope, threw
it over Donkey's neck, and dragged the surprised
beast out to the barn. There he tied the donkey up
in his stall. "No more oats for you!" he declared.
"And from now on, you'll have to work twice as
hard! Perhaps then you will be too tired to make
mischief!"
“Don't try to be someone you're not. Instead,
be content with who you are”
ลากับหมา
ลาแก่ตัวหนึ่งอาศัยอยู่อย่างสุขสบายในโรงนาอัน
อบอุ่น มันมีข้าวโอ๊ตและหญ้าแห้งกินอย่างอุดม
สมบูรณ์อยู่เสมอ ชาวนาซึ่งเป็นเจ้าของมันเป็นคนใจ
ดีและไม่เคยให้มันต้องทำงานหนักเลย
แต่ลาก็ยังคงไม่พอใจกับสภาพที่ตนเป็นอยู่ ดูสิ
ชาวนามีหมาขนปุกปุยอีกตัวหนึ่งด้วย เจ้าหมาตัวนี้
มักแสดงท่าทางตลก ๆ และกระโดดโลดเต้นไปรอบ
ๆ ขาของชาวนา
ชาวนาเลี้ยงมันไว้และให้มันอยู่ในบ้านแถมยังให้มัน
นอนบนตักเขา “มันไม่ยุติธรรมเลย” ลาบอกตนเอง
เช่นนั้น “เจ้าหมานั่นเป็นที่รักของชาวนาก็เพราะมัน
กระโดดท่าตลก ๆ ไร้สาระ ในขณะที่ฉันต้องลาก
เกวียนหนัก ๆ ไปมาในฟาร์มทั้งวัน เอาล่ะ ฉันก็
สามารถทำเรื่องตลกขนขันได้เหมือนกัน” ลาจึงเดิน
งุ่มง่ามเข้าไปในบ้านของชาวนา และเริ่มหมุน
ตัวอย่างตัวอย่างรวดเร็ว
ท่านเคยเห็นลาตัวใหญ่
งุ่มง่ามกำลังเต้นรำด้วยขา
สองข้างบ้างไหม?มันไม่น่าดูเอาซ่ะเลย โคมไฟและ
จานกำลังปลิวว่อนกระจัดกระจาย เก้าอี้รวมถึงโต๊ะ
ล้มโครมคราม รูปภาพหล่นจากฝาผนัง หลังจากนั้น
ลาจึงเริ่มหมุนตัวบนพรมและทำท่าตลกอื่น ๆ เหมือน
อย่างที่เขาเห็นเจ้าหมาน้อยทำ
สองข้างบ้างไหม?มันไม่น่าดูเอาซ่ะเลย โคมไฟและ
จานกำลังปลิวว่อนกระจัดกระจาย เก้าอี้รวมถึงโต๊ะ
ล้มโครมคราม รูปภาพหล่นจากฝาผนัง หลังจากนั้น
ลาจึงเริ่มหมุนตัวบนพรมและทำท่าตลกอื่น ๆ เหมือน
อย่างที่เขาเห็นเจ้าหมาน้อยทำ
ชาวนารู้สึกโกรธมา จึงหยิบเชือกเหวี่ยงไปคล้องคอ
ลาแล้วลากเจ้าสัตว์ประหลาดออกไปยังโรงนา เขา
มัดเจ้าลาตัวนั้นไว้กับคอกของมัน “ไม่มีข้าวโอ๊ตให้
แกกินอีกต่อไปแล้ว” ชาวนาบอกมัน “และจากนี้เป็น
ตนไป เจ้าจะต้องทำงานหนักเป็นสองเท่า ไม่แน่น่ะ
เวลาที่เจ้าเหนื่อยมากเจ้าจะได้ไม่ต้องมาสร้าง
ปัญหาก่อกวนขึ้นอีก!”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“อย่าพยายามเป็นอย่างใครที่คุณไม่ใช่
แต่ควรหันกลับมาพอใจในสิ่งที่ตนเป็นอยู่”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น